Dantesken, het boek waar Belgische Illustrator Ingrid Godon een tijd aan werkte, klapt open als een dik telefoonboek. Hetzelfde formaat en frêle papiersoort, paperback kaft met binnenflap. Op die binnenflap een lyrische introductie. Daarmee houd de vergelijking op. Er staat na de flaptekst geen letter of cijfer meer in het binnenwerk. Laat staan een plaatsnaam of telefoonnummer. Dantesken wordt bewoond door getekende figuren en monotypes van raadselachtige mensen. Ze spreken tot de verbeelding, het verhaal ontstaat per beeld opnieuw terwijl je de bladzijden omslaat… Ze lijken tijdloos en gewichtsloos te zweven over de pagina’s. Poëzie en experiment lopen door elkaar heen en zijn vloeiend af te ‘lezen’ omdat het moeiteloos getekend lijkt. Zachte lijnen en scherpen vormen wisselen elkaar af. Met plezier en verwondering blijf je bladeren. Ik volg Ingrids werk op instagram en was stiknieuwsgierig naar het eindresultaat. Eind 2018 werd het gelanceerd en kon het publiek inschrijven op de prints. Eigenhandig haalde ieder z’n kunstwerk bij de vernissage van de muur. Er zijn nog een paar over van de 100 kunstwerken.